Un poema de Florencio Delgado Gurriarán, o autor homenaxeado no Día das Letras Galegas 2022
FALAN CASTELÁN
O vello cacique – quen mo quer mercar? – que, dende o seu pazo, amola ao paisán, FALA CASTELÁN
O repartimento das utilidás tamén vén escrito TODO EN CASTELÁN
O crego da aldeia, do inferno a berrar pra meterlle medo ao pobre aldeán, FALA CASTELÁN
Dille que condena se fai tal ou cal fálalle do demo, TODO EN CASTELÁN
O siñoritiño da vila de Tal, con vento na testa, sen calos na man, FALA CASTELÁN
Como é cousa “fina” o alleo falar, di… cen parvadas, TODO EN CASTELÁN
Certo forasteiro, rico por roubar, que veu a Galiza vendendo azafrán, FALA CASTELÁN
Il, que chegou fraco e que está a estoupar, fixo os seus choíños, TODO EN CASTELÁN
Aquil rapás listo que anda a predicar en tódolos mitins por mor de medrar FALA CASTELÁN
Di que aos que gobernan hai que se achegar, de “chaqueta” troca, TODO EN CASTELÁN
Mozo falanxista, mistura infernal de tolo e verdugo FALA CASTELÁN
Soñando coa moura España imperial, canta Torquemada TODO EN CASTELÁN
Quere enguedellarte calquer lacazán? Pois, ao xulgado te vai demandar, FALA CASTELÁN
Ata o “mandamento” que ordena embargar, tamén vén escrito TODO EN CASTELÁN
Ouh, lingua de Cervantes, de Lope e de Quevedo, ouh, fala de Castela, nai de conqueridores, ouh, idioma sublime, ou castelán sonoro! (O que é, na nosa Terra, tes bos embaixadores!)
Graciñas a Ana, Lola, Lila, Montse, Silvia, Orisel e Pedro, Carmen, Abdoulaye, Isabel, Elisabeth, Oriana, Nila, Andreia e Alfonso por darlle voz a este poema.
La gata con zapatillas 